przekształcenie naturalne
Encyklopedia PWN
woj. we wschodniej części Polski; na wschodzie graniczy z Białorusią i Ukrainą, na południu z woj. podkarpackim, na południowym zachodzie ze świętokrzyskim, na północnym zachodzie i północy z mazowieckim i podlaskim;
woj. w środkowej części Polski, na północy graniczy z woj. kujawsko-pomor., na północy i wschodzie z mazowieckim, na południowym wschodzie ze świętokrzyskim, na południu ze śląskim i opolskim, na zachodzie z wielkopol.;
współczesny kierunek w makroekonomii, który rozwinął się w latach 70. XX w.
ołtarz
religiozn. w religiach specjalna konstrukcja sakralna lub wyznaczona część natury przeznaczona do rytuału składania ofiar, mającego za cel nawiązanie przez celebrantów kontaktu ze sferą sacrum;
[łac. altare],
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
